Gebruik en bestemming

Hoe vaak maken wij als makelaar in de praktijk niet mee, dat een perfect en logisch lijkende invulling van een bedrijfsruimte niet strookt met het bestemmingsplan.

In sommige gevallen is een enkel overleg met de gemeente voldoende om te komen tot een snelle oplossing c.q. toestemming voor het beoogde gebruik. Doch in veel gevallen loop je vast in een regelgeving die niet meer van deze tijd is. Hiermee bedoel ik dat de regels op papier min of meer een eigen leven gaan leiden, waar ambtenaren en betrokkenen (vaak omwonenden) zich voor het gemak of om principiële redenen achter verschuilen, maar waarvan iedereen met gezond verstand vindt dat het eigenlijk de wereld op zijn kop is. Door diezelfde regelgeving is de bereidheid om een logische oplossing te vinden (bijvoorbeeld tijdelijke toestemming op naam) vaak ver te zoeken en worden mooie, logische en creatieve oplossingen voor leegstand in een snel veranderende markt helaas vaak in de kiem gesmoord.

Juist die veranderende markt is er de oorzaak van dat bestemmingsplannen veelal verouderd zijn, omdat zij te statisch zijn. Kijk maar naar de gemiddelde Staat van Bedrijfsactiviteiten, die bij een bestemming hoort. Dit lijkt in veel gevallen op een verzameling van oude ambachten, waarvan je je afvraagt of die beroepen en bedrijven nog wel bestaan in Nederland, terwijl de meest logische invulling voor die locatie op dezelfde (soms tientallen pagina’s tellende) lijst ontbreekt. Daarbij komt ook nog dat de lijst als ‘limitatief’ wordt beschouwd, dus staat je beoogde gebruik er niet bij, dan kan je het (in de meeste gevallen) vergeten. Terwijl zo’n lijst richting zou moeten geven en juist niet limitatief moet zijn.

Naar mijn idee werkt deze ‘betuttelende’ en verouderde c.q. inflexibele regelgeving averechts en zijn wij met zijn allen druk met zoeken naar mazen in de wet om toch tot oplossingen te komen voor eigentijdse invullingen van verouderde kantoren, winkels en bedrijfspanden, waarmee tegelijkertijd het ambtelijk apparaat onnodig druk is.

De nieuwe Omgevingswet, een samenvoeging van meerder wetten op dit vlak, zou inmiddels al moeten zijn ingevoerd, maar dit werd al diverse malen uitgesteld, hetgeen de complexiteit van deze materie onderstreept. Overigens heeft mij de eerste kennismaking met deze wet en regelgeving (middels diverse cursussen) niet het gevoel gegeven dat wij van bovenstaande discussie af zijn, want het oogt zeker zo gecompliceerd en leidt ongetwijfeld weer tot nieuwe discussies.

Naar mijn idee nog steeds teveel tekst, teveel uitzonderingen en te weinig ruimte om nieuwe initiatieven, als gevolg van een telkens veranderende markt (what’s new?) te omarmen….